به گزارش تیم آگاهی بخش محققان حضور ویروس کمپ هیل، نوعی هنپ ویروس (هنیپاویروس)، را در جوندگان دم‌کوتاه شمالی در آلاباما تأیید کرده‌اند. این یافته مهم توسط محققان دانشگاه کوئینزلند گزارش شده و در مجله نوظهور بیماری های عفونی در 29 ژانویه 2025 منتشر شده است.
ویروس جدید متاپنومونیه انسانی تهدید مشابه کرونا در سال 2025؟
جزئیات کلیدی کشف هنیپاویروس
شناسایی ویروس:
ویروس Camp Hill مربوط به سایر Henipaviruses شناخته شده مانند ویروس های نیپا و هندرا است که به دلیل ایجاد بیماری های شدید در انسان و حیوانات بدنام هستند.
خطرات بالقوه:
ریس پری، یکی از نویسندگان این مطالعه، تأکید کرده است که این کشف نگرانی‌هایی در مورد احتمال انتقال از حیوانات به انسان‌ها ایجاد می‌کند. او اشاره کرد که نزدیک‌ترین هنیپاویروس شناخته‌شده که باعث بیماری انسانی شده، ویروس لنگیا است که از زوزنک‌ها به انسان‌ها در چین منتقل شده است.
علائم و شدت:
هنیپاویروس می‌توانند منجر به عفونت‌های شدید تنفسی و مشکلات عصبی شوند، با نرخ مرگ و میری برای ویروس‌های مرتبط که در اپیدمی‌های قبلی بین ۴۰٪ تا ۷۰٪ متغیر بود. علائم ممکن است شامل سرگیجه، سردرد، تب و عوارض شدید احتمالی مانند انسفالیت باشد.
خطرات هنپ ویروس‌ها
هنیپاویروس، مانند هنرا و نیپا، به دلیل ایجاد بیماری‌های شدید و نرخ مرگ و میر بالا در انسان‌ها و حیوانات شناخته شده‌اند.
دکتر پری خاطرنشان کرد که:
- «ویروس هنرا برای اولین بار در بریزبن، استرالیا شناسایی شد و نرخ مرگ و میر آن ۷۰ درصد است.»
- «ویروس نیپا نرخ مرگ و میر بین ۴۰ تا ۷۵ درصد را در شیوع‌های خود در جنوب شرقی آسیا ثبت کرده است.»
علائم عفونت هنیپاویروس در انسان‌ها چیست؟
عفونت‌های هنیپاویروس در انسان‌ها، به ویژه عفونت‌های ناشی از ویروس‌های هندرا و نیپاه، می‌توانند مجموعه‌ای از علائم را با شدت‌های مختلف ارائه دهند. در اینجا علائم کلیدی مرتبط با این عفونت‌ها آورده شده است:
علائم شایع:
- تب: معمولاً اولین علامت قابل توجه است.
- سردرد: سردردهای شدید به طور مکرر گزارش می‌شود.
- میالژی: درد عضلانی در میان افراد آلوده شایع است.
- علائم تنفسی: این می‌تواند شامل سرفه خشک، گلودرد و مشکلات تنفسی باشد.
- سرگیجه و سردرگمی: علائم عصبی ممکن است به صورت سرگیجه یا تغییر وضعیت ذهنی بروز کنند.
علائم شدید:
- انسفالیت: در موارد شدید، عفونت می‌تواند منجر به التهاب مغز شود که علائمی مانند خواب آلودگی، تشنج و آتاکسی (از دست دادن هماهنگی) را به همراه دارد.
- پنومونی: برخی بیماران ممکن است دچار بیماری تنفسی شدیدی شوند که با پنومونی مشخص می‌شود.
دوره نهفتگی:
دوره نهفتگی عفونت‌های هنیپاویروس معمولاً بین ۵ تا ۲۱ روز است که به ویروس خاص و شرایط فردی بستگی دارد.
نرخ مرگ و میر:
ویروس هندرا دارای نرخ مرگ و میر حدود ۵۷٪ است، در حالی که ویروس نیپاه می‌تواند نرخ مرگ و میر بین ۴۰٪ تا ۷۰٪ داشته باشد، با برخی اپیدمی‌ها که به نرخ مرگ و میر ۱۰۰٪ می‌رسند.
عوارض طولانی‌مدت:
- بازماندگان عفونت‌های هنیپاویروس ممکن است بعد از بهبودی دچار خستگی مداوم، اختلالات عصبی یا عود علائم شوند.
- با توجه به شدت بالقوه این عفونت‌ها، توجه پزشکی فوری در صورت بروز علائم پس از قرار گرفتن در معرض حیوانات یا محیط‌های احتمالی آلوده ضروری است.
ویروس متاپنوموویروس انسانی (HMPV) چیست؟
هنیپاویروس چگونه می‌توانند از حیوانات به انسان‌ها منتقل شوند؟
هنیپاویروس ها، از جمله ویروس هندر (HeV) و ویروس نیپا (NiV)، می‌توانند از طریق چندین مسیر از حیوانات به انسان‌ها منتقل شوند. در اینجا روش‌های اصلی انتقال آورده شده است:
- تماس مستقیم با حیوانات مبتلا:
اسبها و خوک‌ها: ویروس HeV عمدتاً از طریق تماس نزدیک با اسب‌های آلوده به انسان منتقل می‌شود، در حالی که ویروس NiV می‌تواند از خوک‌های آلوده منتقل گردد. انسان‌ها می‌توانند ویروس را از طریق تماس با مایعات بدن، مانند بزاق، ادرار یا ترشحات تنفسی این حیوانات دریافت کنند.
خفاش‌ها: مخزن طبیعی ویروس‌های هنیپا خفاش‌های میوه‌ای (گونه‌های Pteropus) هستند. در حالی که خفاش‌ها علائمی از عفونت نشان نمی‌دهند، می‌توانند ویروس را در بزاق، ادرار و مدفوع خود پراکنده کنند. انسان‌ها می‌توانند از طریق تماس مستقیم با این ترشحات یا مواد آلوده مبتلا شوند. - ترتیب منابع غذایی آلوده: مصرف محصولات آلوده: در برخی از شیوع ها ، مانند موارد مربوط به NIV ، انسان با مصرف خرما خرما یا میوه هایی که آلوده به دفع خفاش هستند ، ویروس را با ویروس منقبض کرده اند. این مسیر اهمیت اجتناب از مواد غذایی را که ممکن است در معرض خفاش ها باشد ، برجسته می کند.
- قرار گرفتن در معرض محیط زیست:
آب و خوراک آلوده: اسبها می توانند با نوشیدن آب یا خوردن خوراک آلوده به ادرار خفاش یا مدفوع که از مناطق خروس در منابع غذایی آنها افتاده است ، آلوده شوند. این مسیر انتقال غیرمستقیم بر خطر در مناطقی که خفاش ها شیوع دارند تأکید می کند. - انتقال انسانی به انسان:
تماس نزدیک: در حالی که انتقال مستقیم حیوانات به انسان شایع تر است ، NIV پتانسیل انتقال انسان به انسان را از طریق تماس نزدیک با افراد آلوده ، به ویژه در محیط های مراقبت های بهداشتی یا در شرایط مراقبتی 45 نشان داده است. قطرات تنفسی از سرفه یا عطسه نیز ممکن است این انتقال را تسهیل کند. - میزبان بالقوه متوسط:
گونه های مختلف دام ممکن است به عنوان میزبان میانی عمل کنند که ویروس را قبل از ریختن به انسان تقویت می کنند. اسب ها و خوک ها به ترتیب میزبان میانی مستند برای HEV و NIV هستند. با این حال ، حیوانات دیگری مانند بز نیز ممکن است بر اساس شواهد حکایتی در انتقال نقش داشته باشند.
باز هم خودکشی در بین کادر درمان
چگونه انتقال هنیپاویروس از انسان به انسان ممکن است رخ دهد؟
انتقال انسانی به انسان از Henipaviruses ، به ویژه ویروس NIPAH (NIV) ، می تواند از طریق چندین مکانیسم رخ دهد ، که در درجه اول شامل تماس نزدیک با افراد آلوده است. در اینجا مسیرهای اصلی انتقال وجود دارد:
- قطرات تنفسی: سرفه و عطسه: NIV می تواند از طریق قطرات تنفسی هنگام سرفه یا عطسه یک فرد آلوده منتقل شود. نزدیکی به یک فرد آلوده خطر استنشاق این قطرات را افزایش می دهد ، که ممکن است حاوی ویروس 23 باشد.
- تماس مستقیم با مایعات بدن: مایعات بدن: انتقال نیز می تواند از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن یک فرد آلوده از جمله بزاق ، ادرار یا ترشحات دیگر رخ دهد. این امر به ویژه در موقعیت های مراقبت از آن مهم است که اعضای خانواده یا کارگران بهداشت و درمان ممکن است با این مایعات 36 در تماس باشند.
- آلودگی محیطی: سطوح آلوده: ویروس می تواند بر روی سطوح (فومیت ها) زنده بماند و در صورت لمس یک سطح آلوده و سپس صورت یا دهان آنها منجر به انتقال احتمالی شود. در حالی که این مسیر به وضوح کمتر تعریف شده است ، اما در تنظیمات شیوع 56 مورد توجه است.
- تنظیمات بهداشت و درمان: موارد مستند انتقال شخص به فرد در محیط های مراقبت های بهداشتی وجود داشته است ، به ویژه هنگامی که اقدامات مناسب برای کنترل عفونت دنبال نشود. این شامل شرایطی است که کارگران مراقبت های بهداشتی از بیماران آلوده بدون تجهیزات محافظ کافی مراقبت می کنن
- اقدامات فرهنگی: شیوه های مراقبت: شیوه های فرهنگی که شامل تماس جسمی نزدیک با افراد بیمار ، مانند حمام کردن یا مراقبت از بیمار ، می تواند انتقال را تسهیل کند. در مناطقی که شیوع NIV رخ داده است ، چنین شیوه هایی با افزایش نرخ انتقال انسان به انسان 24 مرتبط بوده است.
شواهد انتقال
مطالعات نشان می دهد که انتقال شخص به فرد بیشتر با گونه های خاصی از NIV ، به ویژه در شیوع در بنگلادش و هند همراه است. در این موارد ، عفونت های ثانویه اغلب در بین اعضای خانواده یا مراقبان 36 رخ می دهد. اگرچه شواهدی برای انتقال ویروس هندرا به انسان (HEV) کمتر مشخص است ، حیوانات آلوده به HEV ویروس بیشتری را در ترشحات تنفسی نسبت به افراد آلوده به NIV M نشان می دهند ، و این پتانسیل را برای Dynamics36 انتقال مشابه نشان می دهد. به طور خلاصه ، انتقال انسانی به انسان از هنیپویروس ها در درجه اول از طریق قطرات تنفسی و تماس مستقیم با مایعات بدن افراد آلوده ، که توسط عوامل محیطی و شیوه های مراقبت کننده که خطر قرار گرفتن در معرض آن را افزایش می دهد ، رخ می دهد.
آیا درمان‌های شناخته‌شده‌ای برای عفونت‌های هنیپاویروس وجود دارد؟
در حال حاضر، هیچ درمان خاص ضد ویروسی برای عفونت‌های هنیپاویروس در انسان‌ها تأیید نشده است. مدیریت این عفونت‌ها عمدتاً شامل مراقبت‌های حمایتی برای رسیدگی به علائم و عوارضی است که بروز می‌کند. در اینجا نکات کلیدی در مورد گزینه‌های درمانی آورده شده است:
- مراقبت‌های حمایتی: مدیریت علائم: این شامل هیدراسیون، تسکین درد و نظارت بر عوارضی مانند تنگی نفس یا مسائل عصبی است. مراقبت‌های ویژه: در موارد شدید، بیماران ممکن است به بستری شدن و حمایت پزشکی شدید نیاز داشته باشند.
- درمان‌های تجربی: ریباویرین: این داروی ضد ویروسی با طیف وسیع برخی اثرات مثبت را در برابر هنیپاویروس ها در آزمایشگاه نشان داده است. با این حال، کارآیی بالینی آن هنوز نامشخص است، زیرا به طور مداوم در مدل‌های حیوانی یا موارد انسانی مزایایی را نشان نداده است. برخی مطالعات نشان می‌دهند که ممکن است مرگ و میر در انسفالیت ویروس نیپاه را کاهش دهد، اما نتایج متناقض است.
- آنتی‌بادی‌های مونوکلونال: تحقیقات در مورد درمان‌های آنتی‌بادی مونوکلونال، به ویژه برای ویروس هندرا، که در مطالعات پیش بالینی نویدبخش بوده‌اند، ادامه دارد.
- مدولاتورهای کلسیم: برخی ترکیبات که بر سطوح کلسیم داخل سلولی تأثیر می‌گذارند به عنوان مؤثر در برابر تکثیر هنیپاویروس در آزمایشگاه شناسایی شده‌اند و نشان‌دهنده یک مسیر درمانی نوین هستند.
- توسعه واکسن: در حالی که هیچ واکسنی به طور خاص برای استفاده انسانی در برابر هنیپاویروس ها وجود ندارد، یک واکسن برای اسبها وجود دارد که ممکن است به طور غیرمستقیم به انسان‌ها از طریق کاهش خطر انتقال از حیوانات سود برساند. تحقیقات در حال ادامه است تا واکسن‌ها و درمان‌های مؤثری برای عفونت‌های انسانی توسعه یابد.
به طور خلاصه، در حالی که مراقبت‌های حمایتی اساس درمان برای عفونت‌های هنیپاویروس است، تحقیقات در حال انجام در زمینه داروهای ضد ویروسی و واکسن‌ها نویدبخش استراتژی‌های مدیریتی آینده است.
پیامدها برای تحقیقات آینده
این کشف حاکی از آن است که Henipaviruses ممکن است در سطح جهانی بیشتر از آنچه قبلاً تصور می شد توزیع شود. محققان اکنون در حال درک ویژگی های ویروس و ایجاد واکسن برای کاهش خطرات احتمالی مرتبط با این بیماری زا جدید هستند. دکتر پری نیاز به تحقیقات بیشتر را برای تعیین اینکه آیا ویروس کمپ هیل تهدیدی برای سلامت انسان ایجاد می کند ، تأکید کرد!
نیاز به تحقیقات بیشتر
دکتر پری گفت: «تحقیقات بیشتری لازم است تا بفهمیم آیا هنیپاویروس تهدیدی برای افراد است.»
اهمیت کشف در آمریکای شمالی
- کشف ویروس هنپ در آمریکای شمالی به‌دلیل توزیع جهانی ممکن است از اهمیت بالایی برخوردار باشد.
انتقال ویروس از جوندگان به انسان
- نزدیک‌ترین هنیپاویروس شناخته شده به ویروس کمپ هیل، ویروس لانگیا است که از جوندگان به انسان‌ها در چین منتقل شده است.
- این نشان می‌دهد که انتقال از جوندگان به انسان ممکن است.
اهداف تحقیقاتی آینده
- دکتر آریل آیزاکس گفت: «توسعه واکسن برای این خانواده ویروس‌ها یکی از اهداف محققان UQ است.»
- مرحله بعدی تحقیق شناسایی پروتئین‌های کلیدی سطحی در ویروس است که در ورود به سلول دخالت دارند.