کوهنوردی یا صعود، ورزشی است که با طبیعت پیوند عمیقی دارد و به طور فزایندهای محبوبیت پیدا کرده است. با این حال، این ورزش جذاب و چالشبرانگیز، میتواند با برخی مشکلات سلامتی همراه باشد.
یکی از رایجترین مشکلاتی که کوهنوردان با آن مواجه میشوند، جدایی ناخن شست پا از بستر آن است. این عارضه میتواند دردناک و آزاردهنده باشد و لذت کوهنوردی را کاهش دهد. در این مقاله، به بررسی علل، عوامل تشدیدکننده، روشهای پیشگیری و درمان این عارضه میپردازیم.
سوال رایج کوهنوردان: پس از كوهنوردی چند ساعته در یک روز ناخن شست پای من بر اثر فشار كبود شده و دردناک می شود، با وجودی كه كفش و جوراب كوهنوردی خوبی پوشيده بودم. براي كاهش درد و درمان اين زائده و تكرار نشدنِ آن چه بايد کرد؟
علل جدایی ناخن شست پا در کوهنوردی(climbing)
جدایی ناخن شست پا از بستر آن، معمولاً در اثر فشار مکرر و اصطکاک بین ناخن و کفش ایجاد میشود. عوامل زیر میتوانند این مشکل را تشدید کنند:
- کفش نامناسب: استفاده از کفشهای نامناسب یا تنگ، یکی از مهمترین دلایل این مشکل است. کفش باید به اندازه کافی گشاد باشد تا انگشتان پا در آن آزادانه حرکت کنند.
- جوراب نامناسب: جورابهای ضخیم، پشمی یا نخی که رطوبت را به خود جذب میکنند، میتوانند باعث ایجاد اصطکاک و فشار بر روی ناخن شوند.
- کوهنوردی طولانی مدت: کوهنوردیهای طولانی مدت و پیادهرویهای طولانی در شیبهای تند، فشار زیادی به پاها وارد میکند و میتواند باعث آسیب به ناخنها شود.
- تغییر ناگهانی ارتفاع: تغییر ناگهانی ارتفاع میتواند باعث تورم پاها شود و فشار بیشتری بر روی ناخنها وارد کند.
- آسیبدیدگی ناخن: هرگونه آسیبدیدگی ناخن، مانند کبودی یا شکستگی، میتواند احتمال جدایی ناخن از بستر را افزایش دهد.
عوامل تشدید کننده
علاوه بر عوامل ذکر شده، برخی عوامل دیگر نیز میتوانند احتمال جدایی ناخن شست پا را افزایش دهند:
- عرق کردن بیش از حد پا: عرق کردن زیاد باعث نرم شدن پوست اطراف ناخن میشود و احتمال ایجاد اصطکاک را افزایش میدهد.
- عفونت ناخن: عفونت ناخن میتواند باعث التهاب و جدایی ناخن از بستر شود.
- بیماریهای پوستی: برخی بیماریهای پوستی مانند پسوریازیس میتوانند بر روی ناخنها تاثیر بگذارند و احتمال جدایی آنها را افزایش دهند.
پیشگیری از جدایی ناخن شست پا
برای پیشگیری از جدایی ناخن شست پا در کوهنوردی، میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- انتخاب کفش مناسب: کفش کوهنوردی باید به اندازه کافی گشاد باشد و از مواد باکیفیت ساخته شده باشد. بهتر است کفش را در اواخر روز و زمانی که پاها بزرگتر هستند، خریداری کنید.
- استفاده از جوراب مناسب: جورابهای کوهنوردی باید از الیاف مصنوعی و ضد رطوبت ساخته شده باشند.
- بریدن ناخنها: ناخنها را به طور مرتب و کوتاه نگه دارید تا از ایجاد فشار و اصطکاک جلوگیری شود.
- استفاده از باند محافظ: در صورت نیاز، میتوانید از باندهای محافظ برای محافظت از ناخن استفاده کنید.
- تغییر تدریجی ارتفاع: در هنگام صعود به ارتفاعات بالا، به تدریج ارتفاع را تغییر دهید تا بدن به تغییرات فشار عادت کند.
- آبرسانی به پاها: در طول کوهنوردی، به طور مرتب به پاهای خود آب برسانید تا از خشکی و ترک خوردگی پوست جلوگیری شود.

agahibakhsh.ir
درمان جدایی ناخن شست پا
مشکل شایعی در کوهنوردی وجود دارد که برای بسیاری از کوهنوردان امکان دارد اتفاق افتد و آنهم خونریزی در زیر ناخنها بعد از یک برنامه کوهنوردی یک یا چند روزه سنگین است. بعد از چند ساعت کوهنوردی امکان دارد حتی ناخن از بستر خود جدا گردد و بعد از چند روز ناخن بیفتد که در صورت تکرار آن شاید باعث نگرانی کوهنورد شود.
🌴لازم است در اینجا نکاتی را در این زمینه ذکر کنیم:🌴
1- معمولا در چنین مواردی نیازی به درمانهای خاص برای کاهش درد ندارد و درد ناشی از فشار به ناخنها با مسکن ساده کاهش می یابد.
2- ممکن است جدا شدن ناخن از بستر خود بارها تکرار شود و این مشکل باز هم بوجود آید. البته این موارد بیشتر در افرادی بوجود می آید که از کفش تنگ استفاده می کنند و ناخن شست در معرض ضربه های متوالی در حین برنامه قرار می گیرد ولی می تواند علل دیگری نیز داشته باشد از جمله سابقه سرمازدگی قبلی در برنامه های کوهنوردی همچنین این مشکل در برنامه های فصل سرد سال بیشتر اتفاق می افتد ولی بهیچ وجه جای نگرانی نیست و خود بخود بهبود می یابد.
3- در روزهای بعد از برنامه احتمال دارد ناخن خودبخود از بستر جدا شود و بیفتد و یا این افتادن ناخن چندین روز طول بکشد.
4- می توان با یک چسب زخم ساده و با هدف کاهش حرکت ناخن از بستر جدا شده درد را کاهش داد.
5- در مواردی که مشکل جدا شدن ناخن از بستر خود خیلی دردناک بود با درآوردن ناخن بروش های بسیار ساده توسط پزشک می توان ترمیم آن را تسهیل کرد
اگر ناخن شست پای شما از بستر جدا شد، میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- تمیز نگه داشتن پا: ناحیه آسیب دیده را تمیز و خشک نگه دارید.
- استفاده از پماد آنتیبیوتیک: در صورت مشاهده هرگونه علائم عفونت، از پماد آنتیبیوتیک استفاده کنید.
- مراجعه به پزشک: در صورتی که درد شدید، تورم یا قرمزی در ناحیه آسیب دیده مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید.
مشکلات و خطرات رایج در کوهنوردی

کوهنوردی، با تمام زیباییها و هیجاناتی که دارد، میتواند بسیار خطرناک باشد. عدم توجه به نکات ایمنی و برنامهریزی نامناسب میتواند منجر به حوادث جبرانناپذیری شود. در ادامه به برخی از رایجترین مشکلات و خطراتی که کوهنوردان با آنها مواجه میشوند، میپردازیم:
خطرات طبیعی
- بهمن: یکی از خطرناکترین تهدیدات در مناطق کوهستانی، بهمن است. عوامل مختلفی مانند شیب تند، بارش برف سنگین و تغییرات دمایی میتوانند باعث ایجاد بهمن شوند.
- سقوط سنگ: در مسیرهای صخرهای، سقوط سنگ یکی از خطرات جدی است. لرزش زمین، عبور افراد دیگر و یا حتی خود کوهنورد میتواند باعث سقوط سنگ شود.
- سیلاب: بارندگیهای شدید و ناگهانی میتواند منجر به ایجاد سیلاب شود که عبور از رودخانهها و درهها را خطرناک میکند.
- طوفان: طوفانهای کوهستانی میتوانند بسیار شدید و ناگهانی باشند. باد شدید، بارش برف و باران سنگین و کاهش دید از جمله خطرات ناشی از طوفان هستند.
- تغییرات ناگهانی آب و هوا: در کوهستان، آب و هوا به سرعت تغییر میکند. از این رو، کوهنوردان باید همیشه آماده تغییرات ناگهانی آب و هوا باشند.
خطرات ناشی از ارتفاع
- بیماری ارتفاع: با افزایش ارتفاع، فشار هوا کاهش یافته و بدن با کمبود اکسیژن مواجه میشود. این موضوع میتواند منجر به بیماری ارتفاع شود که علائمی مانند سردرد، تهوع، سرگیجه و تنگی نفس را به همراه دارد.
- ادم ریوی و ادم مغزی: در موارد شدید بیماری ارتفاع، ممکن است ادم ریوی (تورم ریهها) یا ادم مغزی (تورم مغز) رخ دهد که هر دو میتوانند کشنده باشند.
خطرات ناشی از گم شدن
- گم شدن در مسیر: عدم آشنایی با مسیر، تغییرات ناگهانی آب و هوا و تاریکی شب میتواند باعث گم شدن کوهنوردان شود.
- گم شدن در مه: مه غلیظ میتواند دید را به شدت کاهش داده و باعث گم شدن کوهنوردان شود.
خطرات ناشی از آسیبهای فیزیکی
- پیچ خوردگی مچ پا: یکی از رایجترین آسیبهایی است که در کوهنوردی رخ میدهد.
- شکستگی استخوان: سقوط از ارتفاع، برخورد با سنگ و یا پیچ خوردن شدید مفاصل میتواند منجر به شکستگی استخوان شود.
- آسیبهای عضلانی: فعالیتهای سنگین و طولانی مدت در کوهستان میتواند باعث آسیب دیدگی عضلات و تاندونها شود.
خطرات دیگر
- حوادث غیرمترقبه: سقوط از ارتفاع، گیر کردن در شکاف سنگ، برخورد با حیوانات وحشی و آتشسوزی از جمله حوادثی هستند که ممکن است برای کوهنوردان رخ دهند.
- خستگی و گرسنگی: کوهنوردی فعالیتی بسیار پرمصرف است و در صورت عدم برنامهریزی مناسب، کوهنوردان ممکن است با خستگی و گرسنگی شدید مواجه شوند.
برای کاهش این خطرات، کوهنوردان باید:
- تجهیزات مناسب: از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی، طناب، کارابین، و کفش مناسب استفاده کنند.
- اطلاع از مسیر: قبل از صعود، اطلاعات کافی در مورد مسیر، آب و هوا، و شرایط کوهستان کسب کنند.
- گروه کوهنوردی: به صورت گروهی و همراه با افراد باتجربه صعود کنند.
- کمکهای اولیه: دانش کافی در زمینه کمکهای اولیه داشته باشند.
- آمادگی جسمانی: قبل از صعود، آمادگی جسمانی خود را افزایش دهند.
- اطلاعرسانی به دیگران: قبل از صعود، به دوستان و خانواده خود اطلاع دهند و برنامه صعود خود را به آنها بگویند.
نتیجهگیری
جدایی ناخن شست پا در کوهنوردی، اگرچه آزاردهنده است، اما با رعایت برخی نکات قابل پیشگیری است. انتخاب کفش مناسب، استفاده از جورابهای باکیفیت، کوتاه نگه داشتن ناخنها و مراقبت از پاها، از مهمترین اقداماتی است که میتوانید برای جلوگیری از این مشکل انجام دهید. در صورتی که با این مشکل مواجه شدید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب را دریافت کنید.
توجه: اطلاعات ارائه شده در این مقاله، صرفاً جنبه اطلاعرسانی دارد و نباید به عنوان جایگزین مشاوره پزشکی تلقی شود. برای تشخیص و درمان دقیق، همیشه باید به پزشک مراجعه کنید.