اکنون که چند روزیست از دور دوم انتخابات میگذرد. برآن شدم تا سخنی با رئیس جمهور و مسئولین گرامی داشته باشم. از کلیه عزیزانی که در حال خواندن این مطلب هستند، عاجزانه خواهشمندم در جهت نشر حداکثری این نوشته مارا یاری نموده و برای دوستان خود ارسالش کنید.
احترام به رای و صدای مردم
باشد که با مدد شما عزیزان این مطلب به دست آنها که باید، برسد. بنده ی حقیر به نمایندگی از جمعی کوچک و خسته دست به نگارش این نوشته زده ام. چرا که راه دیگری برای ارتباط با مسئولین محترم نداشته ام.
اکنون که جناب آقای پرشکیان با جلب نظر و رای مردم موفق به پیروزی در انتخاب 1403 شدند. از ایشان و بقیه مسئولین خواهشمندیم در درجه ی اول به رای آن عزیزانی ایشان را انتخاب کرده اند احترام گذاشته و در جهت عملی سازی وعدههای خود گامهای اساسی بردارند.
در مرحله ی بعدی که اهمیت آن کمتر از قبلی نبوده و نخواهد بود احترام به عزیزانیست که به کاندیدای دیگر رای داده اند و یا حتی در انتخابات شرکت نکرده اند. چه آنهایی که رای به کاندیدای رقیب داده اند و چه آنهایی که در انتخابات شرکت نکرده اند. همگی عضوی از ایران عزیز بوده و خواهند بود.
این نکته که بیشتر از نیمی از واجدین شرایط در این انتخابات شرکت نکردند در درجه ی اول نیازمند بررسی های میدانی و شنیدن صدای این عزیزان است. مطمئنا عده ی بسیار زیادی از این عزیزان قصد ابراز نارضایتی از شرایط موجود داشته اند.
تورم و معیشت
در تاریخ چهل و اندی ساله که از انقلاب اسلامی میگذرد، کشور ما چهره های مختلفی را از هر دو حزب اصولگرا و اصلاح طلب به خود دیده است. هر چند به لطف تلاش های مردم و مسئولین در طول این سالها کشور پیشرفت های چشمگیری داشته است. اما مساله حائز اهمیت و نگران کننده این روزها که در طول دوره های مختلف به هر دلیلی بدتر شده است، مساله معیشت مردم است.
هر چند دغدههای مردم بسیار است. اما تورم و معیشت از دغدغههای اصلی مردم بوده و آنها خواستار مشاهده آثار فعالیتهای دولت در سفره هایشان هستند. درست است که سرعت اینترنت کم و کیفیت آن نیز نامناسب است. درست است که مردم از فیلترینگ رنج میبرند. درست است که عده ای از نحوه برخورد گشت ارشاد ناراضی هستند. اما تورم به دغدغه ای اصلی و مهم برای هر ایرانی و از هر قشری تبدیل شده است.
تورم نه تنها دست در جیب مردم بلکه پا نیز بر گلوی مردم گذاشته است. تورم عامل نا امیدی جوان ایرانی شده است. تورم قاتل آرزوها و امید جوان ایرانی شده است. تورم مایه شرمندگی پدران ایرانی شده است. تورم عامل پایان دادن به زندگی توسط تعداد زیادی از مردم شریف ایران در سالی که گذشت بوده است.
مردم ایران به لطف هوش بالا و تلاش بسیار در صورتی که تنها تورم کشور کاهش یابد، به خودی خود توانایی حل بسیاری از مشکلاتشان را دارند. درست است که مسکن و اجاره بها و امثالهم از مشکلات زندگی مردم هستند. اما در صورتی که تنها تورم مهار شود مردم می توانند با تلاش خود به اهدافشان برسند.
ما از شما تنها یک انتظار داریم. ان هم مهار تورم، این غول بی شاخ و دم، این قاتل اهداف و آرزوها است.
راه حل مشکل تورم
ما مردم ایران از رئیس محترم جمهور، مسئولین محترم، احزاب و کاندیداهای رقیب عاجزانه خواهش میکنیم همانند روزهای اول انقلاب دست در دست هم داده و بدور از گرایش ها و افکار سیاسی در جهت رفع مشکلات مردم گام بردارید.
بیتردید در سیاستگذاریها و تصمیم گیری ها باید جامعه ۸۵ میلیون نفری کشور را در نظر بگیرید و تاکید این است که از تمام ظرفیتهای موجود و همه صاحب نظران و تحلیلگران و اساتید دانشگاهها از هر جناح و طیف حتی دین و مذهب استفاده شود. ما برای اینکه کارها را پیش ببریم و از این شرایط بیرون بیاییم باید از همه ظرفیتها استفاده کنیم، از نگاههای جزیرهای در بحث سیاستگذاریهای اقتصادی بپرهیزیم و نگاه جزیرهای را به نگاه ملی تغییر بدهیم.
بیانات رهبری درباره حل مشکلات مردم
همانطور که مقام معظم رهبری در فرمایشات و توصیه خود به کارگزاران نگاه ملی داشتند و تاکید فرمودند که با مشارکت مردم کارها پیش برود چون کشور را مردم می سازند، لذا نگاه بیاعتمادی و بدبینی در جامعه باید مرتفع شود چون با وجود چنین نگاهی هر کار خوبی هم که صورت بگیرد دیده نمیشود و تحقق اهداف و ایدهها و برنامهها در سایه وحدت و آشتی ملی صورت می گیرد.
حرف آخر ( سخنی با رئیس جمهور و مسئولین گرامی )
همانگونه که حضرت علی می فرمایند:
فقر دین انسان را ناقص و عقل و اندیشه او را مشوش، و مردم را نسبت به او، و او را نسبت به مردم بدبین می سازد.
از مسئولین محترم، سیاست مداران گرامی، علمای دین، اندیشمندان، اساتید دانشگاه، نیروی های مسلح و تمامی اقشار کشور تقاضا میکنیم. اینبار به واقع و نه از روی شعار و نمایش دست در دست هم دهید. ریشه های مشکلات مردم را برکنید. و با بنا نهادن پایه های استوار آینده ای که حق مردم این سرزمین است بسازید. و در نهایت بترسید از خشم خداوند و مردمی که در روزهای سختی خود باز هم پای صندوق های رای آمدند تا اندک کورسوی امید خود را دنبال کنند.